Zdarza się jeszcze, chociaż coraz rzadziej, błędna pisownia nazwiska Jaques-Dalcroze, dlatego przypominamy:
Émile Jaques-Dalcroze urodził się jako Émile – Henri Jaques.
Przydomek Dalcroze, który stał się drugim członem jego nazwiska, przyjął w wieku dorosłym. Decyzję podjął na skutek sugestii swojego wydawcy, dla uniknięcia pomyłek, ponieważ mylono go z innym kompozytorem, z Bordeaux, o tym samym imieniu i nazwisku.
Za zgodą kolegi z czasów szkolnych Raymonda Valcrozeʼa, spotkanego przypadkowo w Algierii (w 1886 roku), zmienił pierwszą literę jego nazwiska i przyjął oficjalnie nazwisko Jaques-Dalcroze. Wszystkie swoje prace, kompozycje i teksty podpisywał tym dwuczłonowym nazwiskiem. Émile’a urzekł podobno dwusylabowy rytm nazwiska (Dal – croze), z wyraźną anakruzą (arsis) Dal. Niektórzy twierdzą, że „zakamuflował” w nim nazwę miejsca swego pochodzenia, Sainte – Croix (della Croce), w kantonie Vaud. Siostra Émile’a, Hélène, w jego biografii zaprzecza tej wymyślonej przez dziennikarzy wersji, która jest często podawana w źródłach encyklopedycznych (także w Encyklopedii Muzycznej PWM), chociaż nie ukrywa, iż brat faktycznie czuł się mocno związany z Sainte-Croix.
Obie wersje zapisu imienia Emile – bez akcentu i Émile – z akcentem są poprawne. Decyduje o tym sam autor i/lub wydawca.
/mb/
Autograf – Émile Jaques-Dalcroze – wpis do Księgi Gości1, Muzeum Miejskie, Drezno, 07.07.1910. Źródło: commons.wikimedia.org 1[Księga Gości na wystawie „Heinrich Tessenow Architektura i Meble”].
- Księga Gości na wystawie „Heinrich Tessenow Architektura i Meble” ↩︎
