DZIAŁALNOŚĆ SPIMR

DZIAŁALNOŚĆ SPIMR wydawcy polskiego przekładu Dalcrozowskiej Tożsamości

Od ponad 15 lat Stowarzyszenie Pedagogów i Miłośników Rytmiki  zrzesza nauczycieli rytmiki różnych szczebli, pedagogów innych specjalności muzycznych: kompozytorów, instrumentalistów a także sympatyków i miłośników rytmiki. Działalność SPIMR ma charakter non profit, opiera się na zasadach zawartych w Statucie oraz na społecznej pracy członków.

Szczególną wagę przykładamy do zapewnienia szeroko rozumianej Metodzie Rytmiki należnego miejsca w edukacji dzieci, świadomości nauczycieli, rodziców i władz oświatowych, w szkolnictwie muzycznym i powszechnym w Polsce. Członkami organizacji są m.in. jedyne polskie dalcrozistki: Barbara Bernacka, Barbara Ostrowska i Teresa Nowak oraz wiele innych zasłużonych dla Polskiej Rytmiki osób, w tym jako członkowie honorowi, krótko po utworzeniu SPIMR, zgodzili się na wspieranie nas i naszej idei propagowania treści opartych na Metodzie Rytmiki stworzonej przez Emila Jaques-Dalcroze’a, tak wybitni przedstawiciele świata muzycznego i pedagogiczno-muzycznego, jak Barbara Turska, Szabolcs Esztenyi i Barbara Niewiadomska.

Ich głos doradczy i opinie na temat podejmowanych przez nas inicjatyw są dla nas bardzo cenną wskazówką i nierzadko podporą w podejmowaniu decyzji.

***

W ramach działalności stowarzyszenia – od założenia w 2007 roku – podjęte zostały i zrealizowane przez SPIMR, liczne wartościowe inicjatywy, jak warsztaty i seminaria dla pedagogów rytmiki i nauczycieli związanych zawodowo z pedagogiką muzyczno-ruchową i ogólnomuzyczną, w tym: 

• ogólnopolskie

 – Warszawa (2009, 2010, 2012, 2018), 

– Lusławice (2015, 2016), 

– Białystok (2013), Lublin (2011), 

– Szczecin (2011)

• międzynarodowe, w tym m.in. Mistrzowskie Warsztaty Rytmiki MWR I oraz Mistrzowskie Warsztaty Rytmiki II, Polsko-Tajwańskie Warsztaty Rytmiki zrealizowane wspólnie z CEA, z udziałem wybitnych dalcrozistów spoza Polski, :
  • Françoise Lombard z Kanady (2016, 2018), 
  • Mindy Shieh z Tajwanu (2016), 
  • Gabi Chrisman (2015 ), z Instytutu EJD w Genewie
  • Madeleine Duret (2010), z Instytutu EJD w Genewie.

 Członkowie Zarządu SPIMR – jako inicjatorzy lub współorganizatorzy – angażowali się również w działania o charakterze popularyzatorskim, w tym głównie nastawione na podniesienie rangi i statusu zawodu Pedagoga Rytmiki; przykładowo:

• spotkania z przedstawicielami w MKiDN, MEN, IMIT (wielokrotnie w latach 2011-2016)
• udział w debatach poselskich i rozmowach władz z samorządami (2012-2016), 
• publiczne panele dyskusyjne (2014, 2016, 2017, 2019) i transmisje internetowe, (np. Jesienny Zlot Pedagogów i Miłośników Rytmiki 2017), 
• wystąpienia na ogólnopolskich konferencjach i kongresach (2011-2017): Konwencja Muzyki Polskiej (2011, 2012, 2017), Kongres Kultury Polskiej (2016), 
• prace w zespołach roboczych związanych z edukacją i pedagogiką muzyczno-ruchową, seminariach organizowanych przez Ministerstwo Kultury, IMIT, Polską Radę Muzyczną, katedry specjalności Rytmika w polskich uczelniach (2010-2023 – UMFC, Akademia Muzyczna – Katowice, Łódź), 
• współpraca z mediami – udział w wywiadach oraz publicznych seminariach, debatach na temat roli muzyki i rytmiki w kształceniu muzycznym i ogólnym oraz znaczenia rytmiki dla rozwoju i psychofizycznej kondycji człowieka od pierwszych dni życia, po wiek senioralny (RDC, TOK FM, audycje internetowe – 2006 – 2023),
• prace na rzecz komisji programowych dla szkół muzycznych I i II stopnia – specjalność rytmika (2018, 2020),
• transmisje i relacje w sieci (np. Jesienny Zlot Pedagogów Rytmiki, 2017), na forach, stronie internetowej stowarzyszenia działającej do 2021 jako spimr.pl a od 2020 p( wielokrotnych atakach spamerskich)  jako spimr.eu; także na autoryzowanych portalach społecznościowych (FB – trzy serwisy). 

Od czasu pandemii działania SPIMR koncentrują się wokół planów wydawniczych poprzez publikowanie na stronie internetowej stowarzyszenia – SPIMR.EU – materiałów oryginalnych, artykułów związanych z Metodą EJD, w tym tłumaczeń na język polski oraz opracowań najcenniejszych publikacji jej twórcy – Emila Jaques-Dalcroze’a.

. Do chwili obecnej (czerwiec 2024) ukazały się obszerne artykuły oraz tłumaczenia, albo opracowania publikacji, Emile’a Jaques-Dalcroze’a oraz wiele innych materiałów organizacyjno-informacyjnych, na czele z niezwykle cennym opracowaniem dotyczącym podstaw i zasad korzystania z Metody Rytmiki , w tym kwestii objętych terminem Marka Dalcroze. Kwestie te szczegółowo i jednoznacznie definiuje i wyjaśnia obszerny tekst „Dalcrozowska Tożsamosć”, opublikowany w tłumaczeniu Magdaleny Bogdan,  pod redakcją Ewy Jakubowskiej:   https://spimr.eu/dalcrozowska-tozsamosc/.

(ej)