40-lecie Rytmiki w UMFC

W ostatni weekend października odbyła się niezwykła uroczystość z okazji Czterdziestolecia specjalności Rytmika w UMFC.

Serdecznie gratulujemy wszystkim uczestnikom i organizatorom i życzymy wielu dalszych sukcesów.

O krótką relację dla spimr.eu z przebiegu tego wydarzenia poprosiliśmy Alicję Gronau-Osińską. Zamieszczamy ją poniżej z podziękowaniem za jej napisanie. /ej/

Konferencja naukowa „Kreatywność w edukacji muzycznej – Rytmika” w 40-lecie specjalności Rytmika w UMFC, Warszawa 27-28.10.2023

Program Konferencji

Konferencję otworzył występ najmłodszych – uczniów ZPSM nr 4 im. K. Szymanowskiego w Warszawie, podopiecznych dr Agnieszki Widlarz, silnie zaangażowanych w wykonanie piosenek oraz ciekawych improwizacji.

Po uroczystym otwarciu, pierwszego dnia konferencji rozpoczął się cykl wykładów. Pierwszy – gospodarzy: dr hab. Magdaleny Stępień oraz dr Agnieszko Widlarz – zarysował historię Rytmiki w Warszawie, w perspektywie stulecia.

Drugi – dr Katarzyny Foreckiej-Waśko z poznańskiego UAM – skupiał się na audycjach umuzykalniających prowadzonych przez Marię Wieman, co okrasił film zawierający zajęcia z dziećmi, z których M. Wieman słynęła.

Trzeci wykład wygłosiła prof. dr hab. Anna Galikowska-Gajewska z gdańskiej Akademii Muzycznej o autorskim systemie kodyfikacji ruchowo-słuchowej stosowanym przez nią w kształceniu dzieci, tu także mieliśmy możność zobaczyć fragmenty realizacji zadań z tego zakresu.

Czwarty wykład dotyczył interpretacji muzyczno-ruchowej autorstwa dr Joanny Lande z poznańskiej Akademii Muzycznej elementów suity H. Purcella Abdelazer i występujących w ruchu stylizacji. 

Wykłady kontynuowane były drugiego dnia konferencji.

Piąty – duetu Magdalena Gruziel i dr hab. Alicja Gronau-Osińska z UMFC – przedstawił życie i działalność Barbary Turskiej, założycielki Rytmiki w UMFC, w tym szczególnie Eksperymentalnego Warsztatu Rytmiki będącego miejscem wypracowania treści programowych przeszłych studiów, ale także sformułowania podstaw rytmiki rozszerzonej w ujęciu Barbary Turskiej. Wykład uzupełniły dwa fragmenty filmów z wypowiedziami B. Turskiej – z filmu przygotowanego w latach 1998-2000 Wybrane problemy rytmiki dalcrozowskiej w ujęciu Barbary Turskiej oraz z kursu przez nią prowadzonego w Krynicy w 2008 roku, a zatytułowanego Specyfika środków ruchowych metody Emila Jaques-Dalcroze’a w ujęciu Barbary Turskiej.

Szósty wykład – dr hab. Anny Ignatowicz-Glińskiej z UMFC – przedstawił rolę jej rytmicznego wykształcenia w uprawianej przez nią kompozycji.

Siódmy referat wygłosiła dr Monika Sojka z UMFC, a dotyczył aspektu przestrzennego muzyki Zygmunta Krauzego, którym to elementem jego twórczość łączy się z ideami rytmiki.

Ósmy wykład – Anny Dańdy, doktorantki z krakowskiej Akademii Muzycznej wiązał się z plastique animee i stanowił cząstkę jej rozważań z zakresu przygotowywanego doktoratu.

Dziewiąty wykład – autorstwa dr hab. Marzeny Kamińskiej z gdańskiej Akademii Muzycznej – przedstawiał elementy interpretacji muzyczno-ruchowych do muzyki Tomasza Sikorskiego, odwołujących się do charakterystycznego dla jego twórczości ograniczenia materiału i ścisłości konstrukcji oraz pewnego rodzaju obsesyjnej ekspresji. 

Dziesiąty referat – dr Julii Kosk-Wojciechowskiej z krakowskiej Akademii Muzycznej – poruszał problematykę sztucznej inteligencji w świecie sztuki, z pytaniem o jej rolę w procesie kreacji.

Równolegle do wykładów odbywały się warsztaty, niezmiernie różnorodne i wieloelementowe: Agaty Pankowskiej z UMFC o świadomości ruchu podczas improwizacji tanecznej, Marty Bogusławskiej o elementach improwizacji wokalnej w ruchu, dr Moniki Sojki o przestrzeni ruchu w analogii do przestrzeni w muzyce.

Konferencji towarzyszyła wystawa Z perspektywy stulenia. Rytmika w Warszawie 1908-2023 umiejscowiona w foyer Sali Koncertowej UMFC. 

Pierwszy dzień konferencji zwieńczył koncert interpretacji i improwizacji muzyczno-ruchowych w wykonaniu studentów i pedagogów ośrodków akademickich z Krakowa, Łodzi (tu także z łódzkiej filmówki), Poznania i Warszawy. Choć koncert był dość długi, to jego niezmiernie ciekawe elementy, bardzo zróżnicowane i często niekonwencjonalne, zostały świetnie przyjęte przez licznie przybyłą publiczność.

Wisienką na torcie była improwizacja fortepianowa Szabolsca Esztenyiego, poruszająca i piękna.

Drugi dzień konferencji zakończyło spotkanie absolwentów Rytmiki UMFC oraz przyjaciół rytmiki z różnych instytucji, które stanowiło miejsce ponownych kontaktów, wielu kuluarowych wspomnień, a wszystko to promieniowało radością i wzruszeniem z udziału w pięknym jubileuszu!

Alicja Gronau-Osińska

/


Opublikowano

w

przez

Tagi:

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *